Το επίπεδο της ορμόνης τεστοστερόνης πέφτει στους άνδρες μόλις γίνουν πατέρες, μια βιολογική αλλαγή που τους διευκολύνει να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Northwestern στο Ιλινόις, με επικεφαλής τον Κρίστοφερ Κουζάβα, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό και με το BBC, αφού μελέτησαν 624 νεαρούς άνδρες ηλικίας 21-26 ετών πριν γίνουν μπαμπάδες και μετά το ευτυχές γεγονός, ανακάλυψαν ότι οι άνδρες με νεογέννητα μωρά (κάτω του ενός μηνός) παρουσίαζαν ιδιαίτερα μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης.
Η συγκεκριμένη ορμόνη αυξάνει τις σεξουαλικές ορμές του άνδρα και τον κάνει πιο ανταγωνιστικό με τους άλλους άνδρες. Η μείωση (κατά μέσο όρο 26-34%) εκτιμάται ότι αποτρέπει τα "ξεστρατίσματα" του νέου μπαμπά και τον εστιάζει καλύτερα στα πατρικά του και στα ευρύτερα οικογενειακά καθήκοντα.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι οι ανύπαντροι άνδρες που αρχικά είχαν το υψηλότερο επίπεδο τεστοστερόνης, ήταν και πιο πιθανό να γίνουν μπαμπάδες, όμως μόλις γεννήθηκε το παιδί τους, σημείωσαν μεγάλη πτώση στην ορμόνη. Από την άλλη, η μεγαλύτερη μείωση της τεστοστερόνης καταγράφηκε σε όσους πατέρες είχαν την μεγαλύτερη εμπλοκή στην φροντίδα του μωρού τους.
«Το μεγάλωμα ενός παιδιού είναι εξ ανάγκης μια συνεργατική προσπάθεια και η έρευνά μας δείχνει ότι οι πατέρες είναι βιολογικά "καλωδιωμένοι" να βοηθούν σε αυτή τη δουλειά ... Η βιολογία ενός άνδρα μπορεί να αλλάξει σημαντικά προκειμένου να βοηθήσει στις νέες απαιτήσεις», δήλωσε ο Κουζάβα.
Ακόμα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η πτώση της ανδρικής ορμόνης μπορεί να λειτουργεί προστατευτικά έναντι ορισμένων χρόνιων ασθενειών, πράγμα που εν μέρει ίσως εξηγεί γιατί οι παντρεμένοι και οι πατέρες έχουν συχνά καλύτερη υγεία από τους συνομηλίκους τους που ζουν μόνοι τους και χωρίς παιδιά.
Πηγή: ΑΠΕ.
Η συγκεκριμένη ορμόνη αυξάνει τις σεξουαλικές ορμές του άνδρα και τον κάνει πιο ανταγωνιστικό με τους άλλους άνδρες. Η μείωση (κατά μέσο όρο 26-34%) εκτιμάται ότι αποτρέπει τα "ξεστρατίσματα" του νέου μπαμπά και τον εστιάζει καλύτερα στα πατρικά του και στα ευρύτερα οικογενειακά καθήκοντα.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι οι ανύπαντροι άνδρες που αρχικά είχαν το υψηλότερο επίπεδο τεστοστερόνης, ήταν και πιο πιθανό να γίνουν μπαμπάδες, όμως μόλις γεννήθηκε το παιδί τους, σημείωσαν μεγάλη πτώση στην ορμόνη. Από την άλλη, η μεγαλύτερη μείωση της τεστοστερόνης καταγράφηκε σε όσους πατέρες είχαν την μεγαλύτερη εμπλοκή στην φροντίδα του μωρού τους.
«Το μεγάλωμα ενός παιδιού είναι εξ ανάγκης μια συνεργατική προσπάθεια και η έρευνά μας δείχνει ότι οι πατέρες είναι βιολογικά "καλωδιωμένοι" να βοηθούν σε αυτή τη δουλειά ... Η βιολογία ενός άνδρα μπορεί να αλλάξει σημαντικά προκειμένου να βοηθήσει στις νέες απαιτήσεις», δήλωσε ο Κουζάβα.
Ακόμα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η πτώση της ανδρικής ορμόνης μπορεί να λειτουργεί προστατευτικά έναντι ορισμένων χρόνιων ασθενειών, πράγμα που εν μέρει ίσως εξηγεί γιατί οι παντρεμένοι και οι πατέρες έχουν συχνά καλύτερη υγεία από τους συνομηλίκους τους που ζουν μόνοι τους και χωρίς παιδιά.
Πηγή: ΑΠΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου