.TOY TAΣOY ΣAPANTH
Αν και η καταβύθιση του χρυσού και των άλλων μετάλλων στο κέντρο της Γης θα έπρεπε να αφήσει την επιφάνεια χωρίς αυτά, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες φορές περισσότερα πολύτιμα μέταλλα στα πιο επιφανειακά γεωλογικά στρώματα, στον φλοιό και τον μανδύα, από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Η αφθονία αυτή αποδίδεται σε μια τελευταία κατακλυσμιαία βροχή μετεωριτών που έπεσε στη Γη μετά το σχηματισμό του πυρήνα της και αφού είχε αυτή πια στερεοποιηθεί, ανανεώνοντας έτσι το απόθεμά της σε προσβάσιμα πολύτιμα μέταλλα, τα οποία αντικατέστησαν το χρυσό και την πλατίνα που είχαν βυθιστεί στον πυρήνα. Οι μετεωρίτες που είχαν πέσει στη Γη, σταδιακά και υπό την επίδραση των γήινων τεκτονικών δυνάμεων, ενσωματώθηκαν στο μανδύα του πλανήτη και σταδιακά, καθώς διαμορφώθηκαν οι ήπειροι, τα πολύτιμα μέταλλα συγκεντρώθηκαν σε μεταλλεύματα, τα οποία σήμερα πλέον μπορούν να εξαχθούν από το υπέδαφος.
ΣΥΜΠΤΩΣΗ
«Η έρευνά μας δείχνει ότι τα περισσότερα πολύτιμα μέταλλα στα οποία βασίζονται οι οικονομίες μας και πολλές ζωτικές βιομηχανικές διαδικασίες, προστέθηκαν στον πλανήτη μας από τυχερή σύμπτωση, όταν η Γη χτυπήθηκε από περίπου 20 δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων τόνους υλικού αστεροειδών», δήλωσε ο Γουίλμπορντ.
Η Γη υπολογίζεται ότι άρχισε πριν από περίπου 4,56 δισ. χρόνια να αναδύεται ως ουράνιο σώμα από τον πρωτοπλανητικό δίσκο ύλης που περιέβαλε το μητρικό ήλιο. Τα πρώτα 100 εκατομμύρια χρόνια της ζωής της ήταν πολύ βίαια, καθώς έπεσαν πάνω της άλλα μεγάλα σώματα μεγέθους της Σελήνης και του Αρη, με συνέπεια η Γη να λιώσει από τη σφοδρότητα αυτών των προσκρούσεων, οπότε ο σίδηρος και τα άλλα πολύτιμα μέταλλα βυθίστηκαν στον πυρήνα της. Μετεωρίτες και αστεροειδείς συνέχισαν να πέφτουν πάνω στη Γη για εκατοντάδες ακόμα εκατομμύρια χρόνια, αλλά πια ο πλανήτης μας είχε στερεοποιηθεί.
source:imerisia
Οταν ακόμα βρισκόταν σε πολύ νεαρή ηλικία, η Γη δέχτηκε μια βροχή διαρκείας από μετεωρίτες η οποία έστρωσε την επιφάνεια του πλανήτη μας με πολύτιμα μέταλλα, όπως ο χρυσός και η πλατίνα (λευκόχρυσος), που είχαν δημιουργηθεί κατά τις πρώτες φάσεις σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής το Ματίας Γουίλμπολντ της Σχολής Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», ανέλυσαν με νέες τεχνικές μεγάλης ακρίβειας δείγματα από πανάρχαια πετρώματα της Γροιλανδίας ηλικίας σχεδόν 3,8 δισ. ετών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα σημερινά αποθέματα των πολύτιμων μετάλλων στη Γη αποτελούν συνέπεια του βομβαρδισμού μετεωριτών περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία της. Καθώς η Γη διαμορφωνόταν, ο λιωμένος σίδηρος βυθίστηκε στο κέντρο συντελώντας στο σχηματισμό του πυρήνα της, συμπαρασύροντας βαθιά στο υπέδαφος τη συντριπτική πλειονότητα των επιφανειακών πολύτιμων μετάλλων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στον γήινο πυρήνα υπάρχουν ακόμα αρκετά πολύτιμα μέταλλα για να καλύψουν όλη την επιφάνεια της Γης με ένα στρώμα πάχους τεσσάρων μέτρων.
Αν και η καταβύθιση του χρυσού και των άλλων μετάλλων στο κέντρο της Γης θα έπρεπε να αφήσει την επιφάνεια χωρίς αυτά, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες φορές περισσότερα πολύτιμα μέταλλα στα πιο επιφανειακά γεωλογικά στρώματα, στον φλοιό και τον μανδύα, από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Η αφθονία αυτή αποδίδεται σε μια τελευταία κατακλυσμιαία βροχή μετεωριτών που έπεσε στη Γη μετά το σχηματισμό του πυρήνα της και αφού είχε αυτή πια στερεοποιηθεί, ανανεώνοντας έτσι το απόθεμά της σε προσβάσιμα πολύτιμα μέταλλα, τα οποία αντικατέστησαν το χρυσό και την πλατίνα που είχαν βυθιστεί στον πυρήνα. Οι μετεωρίτες που είχαν πέσει στη Γη, σταδιακά και υπό την επίδραση των γήινων τεκτονικών δυνάμεων, ενσωματώθηκαν στο μανδύα του πλανήτη και σταδιακά, καθώς διαμορφώθηκαν οι ήπειροι, τα πολύτιμα μέταλλα συγκεντρώθηκαν σε μεταλλεύματα, τα οποία σήμερα πλέον μπορούν να εξαχθούν από το υπέδαφος.
ΣΥΜΠΤΩΣΗ
«Η έρευνά μας δείχνει ότι τα περισσότερα πολύτιμα μέταλλα στα οποία βασίζονται οι οικονομίες μας και πολλές ζωτικές βιομηχανικές διαδικασίες, προστέθηκαν στον πλανήτη μας από τυχερή σύμπτωση, όταν η Γη χτυπήθηκε από περίπου 20 δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων τόνους υλικού αστεροειδών», δήλωσε ο Γουίλμπορντ.
Η Γη υπολογίζεται ότι άρχισε πριν από περίπου 4,56 δισ. χρόνια να αναδύεται ως ουράνιο σώμα από τον πρωτοπλανητικό δίσκο ύλης που περιέβαλε το μητρικό ήλιο. Τα πρώτα 100 εκατομμύρια χρόνια της ζωής της ήταν πολύ βίαια, καθώς έπεσαν πάνω της άλλα μεγάλα σώματα μεγέθους της Σελήνης και του Αρη, με συνέπεια η Γη να λιώσει από τη σφοδρότητα αυτών των προσκρούσεων, οπότε ο σίδηρος και τα άλλα πολύτιμα μέταλλα βυθίστηκαν στον πυρήνα της. Μετεωρίτες και αστεροειδείς συνέχισαν να πέφτουν πάνω στη Γη για εκατοντάδες ακόμα εκατομμύρια χρόνια, αλλά πια ο πλανήτης μας είχε στερεοποιηθεί.
source:imerisia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου